|
Auteur: David Bloch
In zijn internationale praktijk is David een veelgevraagd presentator, trainer, consultant, coach en therapeut. Hij entertraint en schrijft met passie, en weet anderen te kietelen op plekken waar ze amper weet van hadden, om ze te ondersteunen in hun ontwikkeling, groei en succes.
|
|
Hoe oordelen de communicatie belemmeren
Een oordeel zegt meestal meer over degene die het geeft dan over degene die het ontvangt. Maar hoe laat je jouw oordelen los?
Oordelen, wat houdt het eigenlijk in? Ze bestaan wel, mensen die niet oordelen. Schrijfster en spreker Byron Katie is zo iemand. Een zeldzaam vredig en duidelijk mens. Zij is expert in het omgaan met en het slechten van oordelen – omwille van een heldere, open communicatie. En die open communicatie krijg je alleen door niet te oordelen. Hoe doe je dat? Daarvoor moet je eerst begrijpen wat oordelen precies inhoudt. Feitelijk is een oordeel een mening over hoe iemand is of handelt. Een oordeel valt of staat met een vergelijking, waarbij de 'gever' zich als bron van redelijke normen beschouwt.
De valkuil van het vergelijken Soms oordeel je over anderen om jezelf beter te voelen. "Als hij het fout doet, doe ik het dus goed." "Als zij lelijk is, ben ik dus knap." Vergelijken doe je meestal onbewust – de hele dag – en elke vergelijking is een oordeel. Wat voor Byron Katie en inmiddels misschien miljoenen mensen wereldwijd duidelijk is, is dat de meeste vergelijkingen ongelukkig maken. Je hebt de neiging jezelf te vergelijken met iemand die het 'beter' heeft of die 'beter' is, maar dat is eigenlijk een oordeel over jezelf. Of je hebt binnen een paar seconden je mening klaar over iemand: zij is leuk of hij is dom, dat is een fout kapsel of hij heeft mooie tanden, zij is sympathiek of hij is een... (Vul het zelf maar in.) Oordelen zegt dus meer over jou (de gever) dan over de ander (de ontvanger).
Katie stelt haar publiek bijzonder eenvoudige vragen om de oordelen te ontmaskeren en ontkrachten. Als jij een oordeel velt over een ander vraagt zij je slechts: "Is dat waar?" En zo nodig: "Hoe weet je dat?" In het licht van een dergelijk onderzoek verdwijnen alle oordelen over anderen en hun gedrag als sneeuw voor de zon. Acceptatie Ben jij ook opgevoed binnen het kader van wat jouw ouders, leraren of zelfs geestelijken als goed of slecht bestempelden? Door je diepliggende behoefte om te overleven, om liefde, waardering en affectie te krijgen, deed je je best om volgens de vaak onduidelijke richtlijnen van anderen te leven. Maar stond dit los van wat jij diep van binnen voelde dat waar was? Wat weinigen van jongs af aan geleerd is, is dat iedereen uniek, prachtig en inherent anders is dan anderen. Kun je je voorstellen wat een verschil dát besef zou hebben gehad in jouw kinderjaren?
Hoe kom je ervan af?
Stel je eens voor hoe het zou zijn als je je niet meer druk hoefde te maken over wat anderen fout doen of wat anderen vinden over wat jij mogelijk fout doet. Zou dat opluchten, ruimte geven? Zou je dan (veel) positieve energie kunnen geven? Toch kost het je moeite je te weerhouden anderen te beoordelen. Hoe kom je ervan af? Richt je aandacht op het positieve van een ander.
Een voorbeeld. Hoewel je je ergert omdat hij een grote mond heeft, kom je er toch achter dat hij eigenlijk een groot hart heeft. Je hebt de keuze: of je richt je op 'de grote mond' of op 'het grote hart'. Welke is meer bevredigend en biedt meer mogelijkheden in de communicatie? Kijk naar de gelijkenissen
Mensen lijken verrassend veel op elkaar. We hebben veelal dezelfde basisbehoeften en verlangens. Misschien zien we er qua uiterlijk anders uit, maar van binnen willen we allemaal hetzelfde: we willen allemaal lachen, blij en gelukkig zijn. Toch ligt de focus al te vaak op de verschillen. Cultureel bepaald? Misschien wel. Toch heb je de keuze – zodra je het proces in de gaten hebt. Door 'het goede' in iemand te zien, los je veel (voor)oordelen op. Door de ander te begrijpen, lost de rest van de oordelen ook op. Uiteraard is het makkelijk iemand te beoordelen die je niet kent; dat is onpersoonlijk. Maar het wordt moeilijker als je inziet dat er achter een oppervlakkig oordeel een persoon van vlees en bloed schuilt, iemand net als jij.
Auteur Stephen Covey vertelt het verhaal over hoe hij in de metro zit tegenover een man met zijn drie kinderen. De man is diep in gedachten verzonken, terwijl de kinderen rondrennen en schreeuwen. Coveys frustratie over de herrie groeit. Uiteindelijk vraagt hij geërgerd aan de vader zijn kinderen in toom te houden. De man excuseert zich en antwoordt: 'Ja, ja, de kinderen... Tja, we komen net uit het ziekenhuis waar hun moeder zojuist is overleden.'
Onze les? Realiseer je dat achter ieder mens een verhaal schuilt, vóórdat je oordeelt. Voordelen
Het grootste voordeel van minder oordelen is de ruimte die het je oplevert om te focussen op het positieve. Dit geeft ruimte in je hartstreek – wat sowieso gezond is. Energie besteden aan de tekortkomingen van anderen is eigenlijk heel vermoeiend. Je kunt deze energie wel beter gebruiken! Waarvoor? Om jouw dromen en doelen te bereiken. Daar heb je uiteindelijk veel meer aan. En als iedereen dit zou doen, word jij ook niet meer negatief beoordeeld. Dit scheelt een hoop negatieve emoties in je leven.
David Bloch Perfect Presentation |
Geef uw waardering |
Lezerswaardering: |
8,5 (91 stemmen) |
Hoe waardeert u dit artikel? |
|
Reacties |
Hij die zonder zonden is, werpe de eerste steen..... Leuk en waar artikel.
Dank je, Constant, voor deze beknopte reactie!
En, net zoals jij schrijft op jouw website ('geen mislukkingen, alleen feedback') is het ook zo dat we ERGENS mogen (moeten!) beginnen als we uit het moeras willen komen.
En stappen nemen terwijl we leren - en onze 'leermomenten' (= fouten) meemaken.
Ofwel: langzaam bewuster worden!
Hartegroet,
DAVID
Maljaerd Hartevelt
Beste David,
Als leidinggevende moet je soms mensen toch aansturen en oordelen door de ogen zoals jij het ziet als leidinggevende.
Vindt dit wel een heel mooi stuk die u geschreven heeft.
Hartelijkle groet,
Maljaerd Hartevelt
Arnold
In een conflict werd mij verweten dat ik oordeelde. En ja ik had een mening over de situatie en ik vond/vind dat zaken anders moeten worden aangepakt. Ik had kritiek op de leider van de groep. Meteen werd gezegd, ik zou niet moeten oordelen
Hoe brengt je dan fouten aan het licht zonder een oordeel? Het lijkt mij onmogelijk. Volgens mij is het goed om minder te oordelen, maar zonder...
Een goed artikel met goede onderbouw hoe je te werk kunt gaan omtrent het onderwerp `oordelen`.
Dank je, Christa, voor deze korte aanvulling waarin je zelfs 2x het woord 'goed' gebruikt - en het artikel gaat juist over de leegte van zulke oordelen!
Ik zocht info over 'oordelen' in enkele woorden en vond die hier.
Werkend aan dit onderwerp vond ik ook in mijn boekenkast:
'Liefhebben zonder voorwaarden' van Paul Ferrini. Aanrader.
Dank je, Gert-Jan, voor deze aanvulling.
Nuttig advies voor degenen die meer willen lezen dan een kort doch overzichtelijk artikel.
Trouwens: alle boeken over de 'geweldloze communicatie' van Marshall Rozenburg zijn ook de moeite waard.
|
|